Οι σπίλοι, (κοινώς «ελιές»), αποτελούν ανάλογα με την υφή τους προβλήματα του δέρματος που οφείλονται σε διάφορες αιτίες και μπορεί να εξελιχθούν ανάλογα. Υπάρχουν οι σπίλοι οι οποίοι έχουν διαταραχή στη μετανάστευση των μελανοκυττάρων και ονομάζονται μελαγχρωματικοί και άλλες κατηγορίες στις οποίες τα μελανοκύτταρα δεν συμμετέχουν. Οι μελαγχρωματικοί σπίλοι πρέπει να ελέγχονται κλινικά και αν υπάρχει υποψία ως προς την εικόνα τους να αφαιρούνται με την κλασική μέθοδο και να αποστέλλονται για βιοψία με σκοπό την ιστολογική διάγνωση. Όταν οι σπίλοι αυτοί αφαιρούνται, υπάρχει πιθανότητα να αποφευχθούν σοβαρά προβλήματα στο μέλλον και να σωθούν ζωές, διότι ορισμένοι από αυτούς, αν παραμείνουν, εξελίσσονται πιθανόν σε μελάνωμα.
Έχει μεγάλη σημασία η ευαισθητοποίηση του κοινού στο πρόβλημα αυτό και η επίσκεψη στον πλαστικό χειρουργό για την κλινική διάγνωση. Οι σπίλοι που δεν είναι
μελαγχρωματικοί (κυτταρικοί, θηλωματώδεις, μυρμηκιώδεις κ.ά.) μπορούν εύκολα και χωρίς κανένα σημάδι να αφαιρεθούν με Laser με τοπική αναισθησία και να λυθεί έτσι τόσο το λειτουργικό πρόβλημα (μηχανικός ερεθισμός, κνησμός, πιθανότητα επέκτασης τους κ.ά.), όσο και το αισθητικό, ιδιαίτερα στο πρόσωπο. Αυτό που προέχει είναι η σωστή κλινική διάγνωση για να αποφασισθεί αν μπορούν να αφαιρεθούν με Laser ή αν επιβάλλεται η εκτομή και ιστολογική τους εξέταση.
